15/08/2001 – Zeeland Tour 2001 / Westkapelle – Terneuzen – Breskens

Inderdaad, we slaan de nacht over. Omdat we de muzikale gasten zijn in het Omroep Zeeland programma “Zomer In Zeeland” dat elke weekdag tussen 10 en 12 uur ‘s ochtends live vanuit de provincie wordt uitgezonden, worden we om 9 uur verwacht in Terneuzen. Dus rijden we om kwart over 5 weg uit Westkapelle, nemen de boot naar Breskens, en arriveren rond half 8 in Terneuzen. Een deel van het gezelschap sluit de ogen, de rest kuiert door het pitoreske Terneuzen richting Westerschelde. De vaste lezers kennen me onderhand wel, maar voor de nieuwelingen: enig cynisme is mij niet vreemd. Terneuzen komt op mij over als een smerige, uitgeleefde, lelijke stad. Sexshops, vervallen drugspanden, opengebroken straten, wagens op blokken. Nee, ik denk niet dat ik ooit een Terneuzer (Terneuzenaar? Terneuzenees?) zal worden.

Stiekem komt het dorp tot leven en als we bij Porgy & Bess (de lokatie voor de uitzending) aankomen is Maja net bezig de tafels buiten te zetten. Koffie! Inmiddels ben ik dan door mijn eerste grote dip heen. Ik ben blij dat ik niet heb toegegeven aan de slaap want ik zou nu waarschijnlijk gebroken zijn. Koffie! Even later arriveert de Omroep Zeeland-crew en neem ik de schone taak op me de slapende afdeling te wekken. Dat lukt redelijk snel, en snel laden we onze spullen uit, bouwen op, doen een snelle sound- en linecheck, en spelen ons eerste van zeven nummers.

De sfeer is goed, iedereen is fit, en we knallen erin. Tussen de nummers door worden gesprekken gevoerd over o.a. radio’s (transistor en buizen) en wat lokale historie. Verder worden Luc en Edwin geinterviewd over de cd en de tour, en Erwin en Jacco over het leven als roadie. Ons publiek in de zaal bestaat uit -naast Belinda, Jacco en Erwin, Gijs & Uli, en de OZ-crew- één mevrouw, die uhm, haar aanwezigheid niet verbloemt. En Luc, de charmeur die hij is, vraagt er ook om. Op een enkele slaapkop na die hier en daar een baspartij laat slippen, spelen we strak en geconcentreerd de nummers, wat me verbaast na tenminste 24 uur full alert. Elf uur ‘s ochtends, een puddingbroodje en twee glazen bier; de tour is echt begonnen.

Het wordt vandaag de warmste dag van het jaar, met zo’n 34 graden in het binnenland, en rond de 30 hier in Zeeland. Ondanks die temperaturen is het nog goed uit te houden. Op ons gemak breken we af, laden de wagens, zeggen Porgy & Bess en Terneuzen vaarwel en rijden naar Breskens voor het volgende optreden. Bijrijder Jacco houdt me wakker. In Breskens zullen we een paar nachten op camping Vakantiepark Zeebad doorbrengen. Juliëtte & Joost (resp.echtgenote en zoon van Jan) zullen ons daar ontmoeten. Grote camping, direct achter de duinen, behoorlijke faciliteiten en een grote ruimte.

De tent is snel opgezet, ondanks enkele improvisaties. Inmiddels heb ik de tour omgedoopt tot de “Alles Kan Kapot”-tour, want hoofden, snaren, schema’s en allerhande andere zaken blijken niet zonder meer heel te blijven. Zo ook de planning van deze avond. Uiteindelijk blijken we na de bingo in de zaal op te treden. ‘t Is allang goed. Opbouwen, soundcheck, eten, slapen, spelen.

En dat slapen had ik niet moeten doen. Een half uurtje slechts en ik word gebroken wakker. De eerste set sta ik dik op de automaat (sorry Breskens). Het is sowieso pittig voor ons allemaal. Maar het publiek lijkt zich ter vermaken, er staan aan het eind nog zeker 100 personen in de zaal, en we geven een redelijk goed optreden.

Op het gemak -want iedereen zit er redelijk doorheen- afbreken, kletsen met elkaar en het publiek (over koffie de volgende ochtend, met melk en suiker), douchen (!!), en bier bier bier. De dreiging van onweer hangt dan al een tijdje in de lucht, benauwd en vochtig, maar ‘t blijft droog tot we in dromenland zijn. Zo rond een uur of 2 zijn we terug bij de tent en sluiten de ogen, na een goede 40 uur in touw geweest te zijn. Een half uur later breekt de hel los, moeten de bewoners van de tent enige dijkverzwaringen uitvoeren, en draai ik me nog eens om in mijn auto.