14/05/2004 – Plan-C, Rotterdam

Uit het fanclubblad:

Met z’n allen na lange tijd weer naar Rotterdam. In ‘t Wild stond vanavond geboekt voor Plan-C. Na ongeveer 4,5 maand staat de band weer eens op het podium. In die tussentijd is er vooral veel gerepeteerd. Al met al was ik erg benieuwd hoe dit optreden zou gaan. De band is qua formatie veranderd maar ook muzikaal hebben er veranderingen plaats gevonden. Ook was ik erg benieuwd naar de nieuwe nummers, de nieuwe zanger en de al bekende nummers die wat herschreven zijn.

De band begon zoals afgesproken vroeg te spelen. Jammer genoeg was er weinig publiek maar wel een reeks vertrouwde gezichten. Voor de band mocht het de pret niet drukken. Ze lieten zien en horen dat ze er zin in hadden. Edwin presenteerde zich goed op het podium. Hij heeft een prettig stemgeluid om naar te luisteren en was goed te verstaan. Als zanger betrok hij het publiek bij het optreden, al is het wel van het publiek afhankelijk of ze mee willen doen. En met een man of 10 eigen publiek en wat Rotterdamse toeschouwers valt dat dan ook niet mee.

Ik was verrast door het goede optreden; het goed overbrengen van de nummers. De eerste set had wat meer ballad-achtige nummers. De tweede set was meer afwisselender/uitdagender. Persoonlijk vond ik dat leuker. De tweede set begon met een nieuw eigen geschreven nummer wat erg goed klonk. De verandering van minder toetsen en meer gitaarpartijen maakt het zeker niet minder mooi.

Ik heb een heerlijke muzikale avond gehad. Ik heb vertrouwen in nog meer nieuwe nummers en optredens. Ik hoop dat er meerdere mensen enthousiast waren en blijven. Jongens, bedankt voor de leuke gezellige avond.

Juliette

Van echte zenuwen hebben we al een hele tijd geen last meer, maar de gezonde spanning die er meestal heerst was voorafgaande aan dit optreden toch wat duidelijker merkbaar. Een nieuwe zanger, een nieuw geluid, veel nieuwe nummers en het eerste optreden in dik vier maanden tijd. Bovendien was het de vraag hoe en of Ton’s sleutelbeen het ging houden. En hoe zou de reactie van het publiek zijn in Plan-C, een zaal waar toch een zekere naam hebben opgebouwd?

Hoewel het nieuwe materiaal er af en toe nog wat schuchter en onzeker uit kwam, het nog wel eens zoeken was naar de goede plaats op het podium en er soms onduidelijkheid bestond over wie welk nummer wanneer zou beginnen, ging het vrij goed. Ik had vrijwel meteen het gevoel dat het klopte, dat we er als band stonden, zelfs al was het podiumgeluid niet “je van het”. De opmerkingen uit de zaal waren veelzeggend en positief. En Luc -voor wie het toch vreemd moet zijn geweest om niet tussen ons op het podium te staan- was erg enthousiast, dus het zat zeker snor. De kritische noten van dezen en genen waren opbouwend van aard en werden zeer op prijs gesteld. Vanzelfsprekend hadden we naderhand zelf ook een waslijst aan opmerkingen, maar dan toch vooral om het nog beter te maken.

Met een goed gevoel naar huis. Maar eerst een pitsstop in Hendrik Ido Ambacht, voor frikadellen, sandwiches en koffie. En een goed gesprek met de verkeerspolitie. Een uurtje later reed ik onze straat in om daar zwaailampen en weer politie te zien. Bij ons voor de deur. Een klein moment van paniek en daarna -nadat ik zag dat er aan de overkant iets aan de knikker was- nieuwsgierigheid. Nou had er al een week of zo een oude Opel Kadett gestaan, maar ja, er staan wel vaker auto’s bij autohandelaren, dus echt verdacht had ik het niet gevonden. Kennelijk vonden de patrouillerende veldwachters dat wel en dus moest de auto om half 4 ‘s nachts, met het nodige kabaal, afgevoerd worden. De politieman deed een poging me uit te leggen wat de directe dreiging voor het vaderland en de wereldvrede was, maar ik had meer aandacht voor zijn collega, de mooiste agente die ik sinds onze optredens op de politieschool (ergens in Limburg) gezien heb. In de wetenschap dat er over ons gewaakt werd, lag ik om 4 uur in bed. Made, Crime Capitol of Brabant.

Antal