24/10/2004 – De Cameleon, Bussum (Wild Live)

Uit het fanclubblad:

Dit was de eerste keer in de zoveel tijd dat ik weer eens kwam kijken naar een optreden van In ‘t Wild. Ik vond het heel leuk, want ze speelden hele mooie nummers; bekende en onbekende. Het mooiste nummer dat ze speelden vind ik toch wel “Kus me”. Edwin zong ook wel mooi. (of niet Helma….?)

Ik was daar met mijn tante Yvonne (vrouw van de drummer Ton) en mijn neefjes Willem en Daan, maar er was verder ook wel gezellig publiek waaronder nog wat bekenden. Er hing ook wel een gezellige sfeer dus het was helemaal top!

Liza

Een unicum! Ik ben niet alleen als eerste aanwezig, ik ben zelfs een kwartier te vroeg! Zoveel heb ik nu over voor de arme tijgers in, uhm, Thailand. Terwijl ik toch niet hard gereden heb…

Wild-Live is een benefiet-festival, georganiseerd door vrijwilligers van de Stichting Imwart. Eén van de initiatieven is het inzamelen van geld voor opvang en bescherming van wilde dieren in het land van herkomst. Deze keer dus de tijgers in Thailand.

Het geluid in De Cameleon (overigens een prima zaal) was bagger. Oen1 en Oen2 stelden het podiumgeluid af door alles open te zetten en vervolgens het volume net onder piepniveau te zetten. Tragisch. En dan hadden wij nog het geluk dat we als eerste band mochten. En dat we Gijs hadden kunnen strikken. Alle hoop keerde terug toen Gijs het podium op kwam, een fractie van een seconde luisterde naar het totaalbeeld, en vervolgens duidelijke instructies richting Oen1 gromde. Dat zijn die momenten waarop je weet dat alles weer goed komt. En dat gebeurde ook.

Een bijzonder goed optreden. Waar Plan-C speltechnisch beter was, was het hier nog overtuigender. Voor zover er nog twijfel was over het al dan niet kunnen slagen van de viermansbezetting, dan gaf dit optreden de doorslag. Wat bevestigd werd door de reacties vanuit de zaal; niet alleen onze fans, vrienden en geliefden waren erg positief, ook de argeloze bezoekers en enkele professionals waren vol lof.

De andere bands hadden te kampen met Oen1 en Oen2. Piep. Piep. En nog eens Piep. Gelukkig was er in het café gelegenheid tot het nuttigen van een Thaise maaltijd. Dat en het goede gezelschap zorgden voor een mooie afsluiting van een leuke middag.

Een paar weken later bleek dat Jut & Jul (zie 22/10/04) ook op deze zondag had gewerkt hadden: ik kreeg een boete van 115 euro voor het iets te snel berijden van Hare Majesteit’s Rijksweg 27. Een duur weekend.

Antal