Categorie: In ‘t Wild

Plan-C, zaterdag, da’s een half uurtje rijden. Dacht ik. Mmm, file bij Dordrecht? Ach, ‘t is maar 2 km volgens de verkeersinfo. Maar als je in een kwartier zo’n 100 meter vooruit komt, klopt er iets niet. Ah, nu zegt de verkeersinfo 6 km. Ik ga maar eens even bellen. Om een lang verhaal kort te maken, het kostte me 2 uur om in Rotterdam te komen. Net op tijd voor soundcheck.

Na de soundcheck en een paar minuten stoom afblazen over wegenbouwers, politici en zondagsrijders (en de A16 blijft zo’n puinhoop tot pak ’em beet 2006), kon ik de nieuwe t-shirts gaan bewonderen. Mooi spul! Als ik fan was wist ik het wel.

Het zal bekend zijn: Plan-C is een zaal van contrasten; bij het begin van de eerste set staat er een man of 5 binnen, bij het begin van de tweede set staat het vol, en aan het eind van het optreden is het een gekkenhuis. Zo ook vanavond. We speelden goed, maar het publiek was iets afwachtender dan normaal. Wat tot enige discussie leidde in de band, met name waar het gaat om opbouw en indeling van de sets. Is op zijn tijd ook nodig ook.

AA

Het begin van een nieuwe fase voor In ‘t Wild: de cd-release. Alles waar we bijna twee jaar naar toe gewerkt hebben kwam tezamen op deze woensdag in april. De single was een maandje uitgebracht, stond even in de top 100, werd gedraaid op de radio, maar nu was het dan echt zover.

We wilden iets speciaals van de CD-presentatie maken. En omdat we eerder al een paar leuke en goed georganiseerde optredens in de Groene Engel hadden gehad, leek dit ons een goede keuze. Hans Wijnands was net zo enthousiast als wij, en dus konden we de uitnodigingen de deur uitdoen en de voorbereidingen in gang zetten. Ton regelde met Joris van de Free Record Shop in Oss dat er een cd-stand in de zaal kwam, speciale gasten werden uitgenodigd en het aftellen begon.

Al vroeg in de middag waren we in de Groene Engel om op te bouwen. Hoewel er van stress geen sprake was, leek iedereen toch wel iets meer gespannen dan voor een “normaal” optreden. Tenslotte is zo’n lege zaal erg groot, en zou iedereen wel komen, en zouden ze het goed vinden? En hebben we overal aan gedacht? Met name Ton had het er maar druk mee.

Na de soundcheck en een laatste controle trokken we ons terug in de kleedkamer voor pizza en ontspanning, waar we vervolgens werden verrast door de vrouwen/vriendinnen, die voor ons een mooie ingelijste poster en champagne hadden.

Zo tegen een uur of 9 liep de Groene Engel langzaam vol. Naast familie, vrienden en fans toch verrassend veel onbekende gezichten, en in ieder geval voor velen een eerste echte kennismaking met In ‘t Wild. Al met al zo’n 450 mensen. Het gaf een goed gevoel, zelfs voordat we het podium opgingen. Bijzondere vermeldingen gaan naar de Tröckener Kecks, naar de mensen van Munich Records en naar onze goede vriend Desmond. Vermeldenswaardig was ook de afwezigheid van enkelen die wij zeker verwacht hadden, al is het maar omdat we na 10 jaar samenwerking dat kleine beetje waardering wel hadden verwacht.

Vanuit de coulissen gadegeslagen door producer Rick de Leeuw betraden we het podium, en zetten het eerste nummer in. We hadden ervoor gekozen om alleen eigen werk te spelen, en ook om naast de nummers van Ogen Vol Vuur een paar nieuwe nummers ten gehore te brengen. Het publiek leek het niet veel uit te maken, de reactie was prima, en men genoot. Voor ons -opnieuw- de bevestiging dat we de goede weg ingeslagen zijn. En je voelde op het podium dat de band in die eerste minuten van het optreden weer wat groeide.

Rick sprak kort het publiek toe en overhandigde vervolgens het symbolische “eerste” exemplaar aan de band. Als bonus hadden we Rick kunnen overhalen om een lied mee te zingen (Alle Dagen Voorbij), wat nog wat extra glans aan een sowieso onvergetelijke avond gaf.

Na het optreden bleek een behoorlijk deel van het publiek zich bij Joris gemeld te hebben voor een cd. CDs die vervolgens door ons getekend moesten worden. Leuk! Gelukkig hadden we de mogelijkheid om met een boel mensen na te kletsen, eerst in de zaal, en later in het café.

We willen een aantal mensen bij naam vernoemen en bedanken:
Marcel [voor alles]; Rick, Loes, Phil, zaal-Frits, studio-Frits, Theo, Suzanne, Rob, Gerben, de crew en vrienden, kortom de Kecks; Ben, Ingmar, ET, Jan, en iedereen bij Munich; Luc, Ivo, Uli van C-Sound; de meiden voor de mooie poster, de champagne en de steun; Lizette & Peter van de fanclub; Hans Wijnands en iedereen bij de Groene Engel; Star Sound; Joris van de Free Record Shop; Stefan van Mook, Hans Nelissen en Cis Adriaanse voor het camerawerk.

En een extra dankjewel [hoewel ze het niet zal lezen] voor de blonde jongedame achter de bar die ons het laatste rondje weigerde. Ik werd nl. op weg naar huis door de Madese polizei aangehouden voor een blaastest.

Nogmaals, iedereen ongelooflijk bedankt. Voor ons is met de cd-release een nieuwe periode aangebroken, en een beter begin konden we ons niet wensen.

AA

Ogen vol vuur – recensies

Recensie Oor

16 juni 2001

Hun repetitieruimte ligt in het Brabantse dorpje ‘t Wild, vandaar de naam, maar die is de band na honderden optredens inmiddels ontgroeid. Dat is te horen op de door Rick de Leeuw geproduceerde debuutplaat Ogen Vol Vuur waarop het romantische gevoel overuren maakt. Dat klinkt soms wat aan de zoete kant, maar liedjes als Dieper, Hart In Spiegelbeeld en Ben Er Vanacht [sic] hebben onmiskenbaar commerciële potentie. Nederlandstalige kwaliteitspop.

Marcel Haerkens

Recensie Aloha
Ogen Vol Vuur – Munich Records
AAA

Juni 2001

Sympathiek

Munich Records is flink bezig haar Nederlandse stal uit te breiden. Naast Gitbox! werd de Nederlandstalige band In ‘t Wild toegevoegd. Geen gezelschap dat probeert een binnenlands voorbeeld na te doen en ook geen groep die zich beperkt tot één idioom. Zo horen we lekkere rootsrock, melodieuze ballades, stevig stampende rockers en catchy poppy nummers. Als er persé een vergelijking gemaakt moet worden is Toontje Lager geen verkeerde referentie. De productie van Tröckener Keck Rick de Leeuw heeft Ogen Vol Vuur indringender gemaakt dan je verwacht bij een Nederlandstalig debuut. Hoewel er ook mensen zullen zijn die vinden dat Rick hier en daar wat teveel met het ProTools speelgoed heeft zitten spelen, is dit een sympathieke debuutplaat.

Roel Bouman
Genre: Nederlandstalige rock

Recensie De Gelderlander
* IN ‘T WILD
ogen vol vuur (munich)

onbekend 2001

Trockener Kecks’ zanger en tekstschrijver Rick de Leeuw is de motor achter de eerste cd van In ‘T Wild, maar wie het boekje niet grondig heeft bestudeerd zal nooit op die gedachte zijn gekomen. Deze brabantse Nederlandstalige band klinkt helemaal nergens als de Amsterdamse postpunkers. Het is juist het omgekeerde: Ogen vol vuur roept
herinneringen op aan de eerste cd van Van Dik Hout – niet bepaald een Kecks-kloon: jeugdig, enthousiast, gedreven en met vallen en opstaan zoekend naar een eigen richting. Men schiet van het ene uiterste naar het andere, stopt soms te veel en soms geen enkel idee in een song. Maar het eindresultaat, met eenvoud en een hypnotisch werkende herhaling als ijkpunten, is zeer amusant. Als je gaat is een ferme, vierkante rocker, die het live goed zal doen, Hart in spiegelbeeld geeft het loopje uit Dear Prudence van the Beatles een tweede – en zeker zo interessant – leven. Alles lijkt kakelvers uit de oefenruimte te komen, en dat is hier nou eens als een positieve kwalificatie bedoeld.Het zou me niet verbazen als we nog een heleboel goeds van In ‘T Wild gaan horen.
hw

Recensie Noordhollands Dagblad – Helderse Courant

17 augustus 2001

“In ‘t Wild klinkt net even anders”
In ‘t Wild is zo’n band die langzaam maar zeker terrein verovert. Dat is zeker te danken aan de vele concerten die de groep geeft. En misschien ook wel aan het fanmagazine Gewild, die inmiddels aan de tweede jaargang is begonnen. De naam In ‘t Wild werd gekozen omdat de repetitieruimte van de groep in het Brabantse plaatsje ‘t Wild ligt. Munich Records, dat al lang niets meer heeft gedaan op het gebied van Nederlandstalige rock, durfde het aan om de debuut-cd ‘Ogen Vol Vuur’ uit te brengen. Daarbij misschien over de streep getrokken door het feit dat de productie is gedaan door Kecks-voorman Rick de Leeuw. Die combinatie werkt. De cd staat vol met lekkere rootsy rock popsongs en een enkele dampende ballade. Het klinkt gelukkig steeds net even anders dan de heersende Nederlandstalige trends en dat siert In ‘t Wild alleen maar. En als je dan toch een vergelijking wil maken: denk aan een muzikale kruising van Clouseau en De Dijk. De eerste single haalde het niet. En toch is ‘Hart In Spiegelbeeld’ een sterke song. Misschien moet de opvolger een nummer worden in een hogere versnelling. Want in dergelijke songs klinkt In ‘t Wild het lekkerst: als een collectief dat plezier heeft in de muziek.
-Ab Winkel

Music90-1.nl (Lokale Omroep Baarle)

In ‘t Wild – Ogen vol vuur

De band In ’t Wild, dankt zijn naam aan het gelijknamige Brabantse dorpje waar zij vaak reperteren. Zelf komen ze uit het Oost-Brabantse Maren-Kessel. In de voorbije jaren hebben zij een schat aan ervaring opgedaan in de Brabantse coverband Yoe Teek Mie In De Meeling (1991-1999). Ze gaan nu niet meer coveren en gaan daarom door met de naam In ‘t Wild. En daarmee is Nederland een nieuwe band rijker. Na zoveel repetities en optredens zijn ze klaar voor de officiële Nederpop. De band bestaat uit zes mensen. Het zijn zanger Luc van Hoorn, toetsenist Edwin van Mook, drummer Ton van Hooft, bassist Berti van Waardenburg, gitarist Jan van der Meijden en gitarist Antal Adriaanse. Hun debuutalbum Ogen vol vuur, is geproduceerd door Rick de Leeuw. Rick is beter bekend als de leadzanger van de band Tröckener Kecks. Ook is Rick de producer van de Nederlandse band The Scene. Het album is dan ook opgenomen in zijn Satisfactory Studio in Amsterdam. Bij elk optreden wat de band de laatste tijd heeft gehad zijn de recensies daarvan allesbehalve slecht. De band weet namelijk een sfeer neer te zetten die ook identiek lijkt te zijn aan het debuutalbum. Op het album staan elf zelfgeschreven songs die een enthousiasme bevatten die zijn weerga niet kent. Door veelal poëtische teksten en een goed technisch arrangement zullen we in de toekomst nog heel wat te stellen krijgen met de band In ‘t Wild. Het album bevat uiterst fantastische melodieën. Deze staan zeker garant voor succes. De eerste tekenen zijn daarvan al verschenen door middel van een heuse fanclub. De fanclub YTMIDM telt nu al meer dan tweehonderd leden. Zelf denk ik dat deze club nog sterk groeiende is. En dat hebben zij naar mijn mening wel verdiend.

Daniël Spiering

Music Planet (Planet Internet)

Gepubliceerd op woensdag 16 mei 2001

Een van de jongste acts in de Nederlandstalige popmuziek is In ‘t Wild, een zesmansband opererend vanuit het Brabantse dorpje ‘t Wild. Eerder deed de band zijn best als coverband onder de naam `Joe Teek Mie In De Meeling’ (!), dus dat voor een naamsverandering is gekozen, mag geen verbazing wekken, to say the least. Dit debuut is geproduceerd door Tröckener Kecks-voorman Rick de Leeuw, in zijn Satisfactory Studio in Amsterdam. Te vrezen valt dat De Leeuw er een beetje een haastklus van gemaakt heeft. De songs op `Ogen Vol Vuur’ zijn, hoewel doortrokken van jongeliedenromantiek, doordacht en redelijk knap geschreven. Een nummer als `De Pijn (is dichterbij dan jij)’ is zelfs ronduit sterk. Wat meer aandacht voor de achtergrondkoortjes, sommige keyboardpartijen (`Hart in spiegelbeeld) en de `sound’ van het album zou niet hebben misstaan. Als tekstschrijvers Antal Adriaanse en Edwin van Mook er de volgende keer dan ook nog in slagen over iets anders te schrijven dan over ongelukkige liefde kan het maar zo zijn dat de Nederpop er een aardige act bij heeft.
Score * * ½ (Dietmar Terpstra)

Copyright 2001 PI

Aaargghhh. File bij Wageningen! Een uur lang Willem Alexander en Máxima op de radio en geen ontsnapping mogelijk. (Ja, ik weet het, ik had ook gewoon een cd op kunnen zetten, maar in het kader van je-moet-weten-waar-je-het-over-hebt-als-je-er-tegen-bent, luisterde ik toch ook maar.)

Ik wist van een vorige keer dat Café Flip klein is. Echt ideaal was het podium niet, en daar kan niemand iets aan doen. Door de ligging van het podium zagen we een flink deel van het publiek alleen als ze naar het toilet gingen, en voelde het een beetje onwezelijk aan. Wageningen is -naast een mooie stad- het domicilie van Munich Records, onze platenmaatschappij. Het was leuk om Ben en Ingmar van Munich te mogen begroeten. We speelden redelijk, en hebben toch weer een paar zieltjes gewonnen.

De kleedkamer/kelder dingt overigens mee in de categorie Vreemdste Geuren.

Op de terugweg nog even mee naar Ravensteijn, voor de broodnodige vitamientjes [lees frikandellen] bij Texaco. Mooie afsluiting van een lange, mooie dag.

AA

In ‘t Wild was deze maand met Hart In Spiegelbeeld één van de kandidaten in de Popslag, “de enige wedstrijd tussen bands op de Nederlandse radio”. Het luisterpubliek kan stemmen op de band naar keuze via de website van Radio 3 programma Buzz, en samen met een deskundige wordt zo een winnaar gekozen.

Via onze plugger was de single terechtgekomen bij Buzz, en enige tijd later werden we gebeld door iemand van de redactie met de mededeling dat we mee gingen doen aan de Popslag. Op 18 maart was de voorronde, waarin In ‘t Wild tegen Tuygh -ook Nederlandstalige popmuziek- uitkwam. Na een kort interview met Luc en een minuutje van Hart In Spiegelbeeld werd de uitslag bekend gemaakt. 92% van de stemmers voor ons, 8% voor Tuygh. Na nog wat flauwekul van de deskundige, ene Fred Snel [een “grappige” muziekleraar], werden we tot winnaar uitgeroepen. Op naar de maandfinale.

De maandfinale vond plaats op 25 maart. De andere finalisten waren Cascade [NU-metal] en Wyatt [melodieuze pop]. Een finale dus tussen 3 totaal verschillende bands.

Vanaf het begin van de week kon er al gestemd worden. En gestemd werd er! Zo’n 2200 stemmen werden er in de dagen voorafgaande aan de uitzending op zondag uitgebracht. De uiteindelijke uitslag was Wyatt 15%, Cascade 33% en In ‘t Wild 52% (of zoiets). Ik zat al te juichen in de auto [onderweg naar een optreden in Loosbroek], totdat het deskundige oordeel van onze vriend Fred Snel kwam. Wij kregen 1 punt, Cascade kreeg er 3, en Wyatt kreeg er 6.

En dus werd Wyatt tot winnaar uitgeroepen. Jongens van Wyatt, gefeliciteerd met het behalen van de titel, en de bijbehorende 2 uur in de NCRV-studio.

We willen de stemmers heel erg bedanken. De reacties in ons gastenboek en dat van Buzz waren bijzonder positief, waarvoor dank. En ja, wij vonden het ook een beetje vreemd.*

AA

Naschrift 2011:
Nou ja, vreemd… Wyatt zat bij Edel Records, dus daar zat wat geld achter, en met geld was (en is) meer te regelen in H’sum dan met wat enthousiaste fans van een bandje uit de provincie. Niets ten nadele van Wyatt, want het was een aardig bandje. Maar ik blijf het onbehoorlijk en onbeschoft vinden van de NCRV om ons en het publiek in de waan te laten dat de stemmers kiezen, en dan vervolgens het tevoren al bepaalde resultaat er alsnog door te rossen. Bah. Ook NCRV.

Zondagavond in de Molenbar. Terwijl Luc nog een interviewtje had met een regionale omroep in West-Brabant, bouwden wij op het gemak op, enigzins verbaasd over de gang van zaken bij het NCRV radioprogramma Buzz. We hebben hier inmiddels een keer of 10 gespeeld, en we weten wat we kunnen verwachten. Toch, in ieder geval omdat het de eerste keer was als In ‘t Wild, verbaasde de respons ons. Niet dat het publiek op de tafels stond of zo, want dat gebeurt niet in Loosbroek. Maar wel gezellig, positief publiek.
AA