Categorie: Studio

In het afgelopen najaar zijn we begonnen met werk aan nieuw materiaal, deels toegespitst op de nieuwe zanger en deels met het oog op een nieuwe single of CD. Met name de laatste maanden is veel vooruitgang geboekt, en het is tijd voor een nieuwe single. En dus zitten we (eindelijk) weer in de studio. We hebben een shortlist van zo’n vijf nummers die we geschikt achten voor de single. Niet dat de andere tien of zo niet goed zijn, maar een single moet aan een aantal voorwaarden voldoen. Denk hierbij aan lengte (3-4 minuten), airplaygevoeligheid (geen bass-solo aan het begin) en catchiness (een “hook”, herkenbaar vreemd dingetje, iets waardoor het opvalt tussen de Britneys, de Acda & Kempers, en de Borissen van vandaag). En omdat we de vorige twee CDs met bijzonder veel plezier en naar volle tevredenheid met Rick de Leeuw en Frits van de Akker in hun SatisFactory Studio hebben opgenomen, was het niet meer dan logisch dat we wederom richting Mokum zouden trekken voor de opnames. Het plan was in eerste instantie om in het Hemelvaart-weekend in vier extreem productieve dagen de opnames te beginnen èn te voltooien. Maar aangezien de wereld niet alleen rond onze plannen draait, zijn we van vier naar twee dagen gegaan, en dus zullen we de komende weken nog enkele dagen nodig hebben.

Vandaag was dus dag 1. Nou slaap ik al tijden slecht, maar de afgelopen week was het echt goed mis. En dus werd ik vanmorgen gebroken wakker, na een nacht van woelen en klok kijken. Lekker als je een eerste dag in de studio voor de boeg hebt. De eerste dag is meestal de zwaarste dag, aangezien er cruciale beslissingen over bijvoorbeeld tempi, structuren en in-, tussen- en uittro’s genomen moeten worden. Enfin, ik loop op de zaken vooruit. Het opstaan leverde dus wat problemen op, waardoor met name de koffie er bij inschoot. Grrr. We [Berti, Edwin en ik] zouden zo rond een uur of 10 in Amsterdam zijn. Gelukkig was het redelijk rustig op de weg, dus kom ik goed doortrappen. Net na half 11 betrad ik de studio waar Berti en Edwin zich net geïnstalleerd hadden. Niets gemist. Koffie!

Deze eerste dag zou besteed worden aan het in de steigers zetten van de nummers en het opnemen van de basspartijen. In tegenstelling tot de eerdere opnames wachten we met de drums tot de arrangementen meer vorm hebben gekregen, zodat Ton daar op kan anticiperen. Eerst bass, daarna gitaren en toetsen, en dan pas de drums.

Het eerste nummer waar we mee aan de slag gingen was “Kus Me”. Voor mij was dat al een tijdje -in ieder geval tot we de studio in gingen- de belangrijkste single-kandidaat. Met wat kleine wijzigingen hier en daar waren we met een uurtje of wat al een heel eind, waarna Berti de definitieve basspartij in kon spelen.

“Mila” leverde meer problemen op. De brug -die niet echt denderend was- werd vervangen door iets nieuws. Dat ging nog wel gemakkelijk. Een chromatische progressie in de coupletten bleek meer problemen op te leveren. Ik had niet zo’n probleem met wat we hadden, Rick vond het niks, en Edwin was driftig op zoek naar een oplossing. Uiteindelijk kwamen we van het ene idee op het andere, waarna een derde idee ons leidde naar de oplossing. Maar het kostte aardig wat tijd. En langzaam maar zeker voelde ik de vermoeidheid toe slaan. Vervolgens bleek het ook nog pittig om de timing goed te krijgen, maar het uiteindelijke resultaat mag er zijn.

Tot en met het optreden in Plan-C van vorige week dacht ik dat we met “Alles Is Echt” een simpele inkopper hadden. Dat viel flink tegen. En al sleutelende met Rick, Edwin en Berti verloor ik ook nog een keer het overzicht. Geen koffie op deez aard kon nog soelaas bieden; Tal was officieel aan het inkakken. Ik hoor het liedje wel, maar ik weet het simpelweg nog niet. We zullen zien wat dit wordt.

In Plan-C was “Vertrouwen” door verscheidene mensen genoemd als een opvallend en goed nummer. Ik dacht vooraf dat het teveel een ballad was om voor de single in aanmerking te komen, maar eigenlijk kan het wel, temeer daar we een sterk arrangement hebben. Het is alleen wat aan de lange kant (ca.5 min.) en hier en daar wat langdradig. Rick weet dan feilloos het mes te plaatsen waar het nodig is, zodat we de gang in het liedje houden. Ik heb zo’n zin om hier slide-gitaar op te gaan spelen! Goed nummer.

Met deze vier nummers gaan we zondag verder. Gitaren en toetsen. Joehoe!

AA

CD-wisselaar

Heenweg:
Scott Walker – Scott 4 (Zwaar ge-orkestreerde, dramatische jaren 60 filmmuziek van een hoog Brelliaans gehalte, gezongen door een kruising van Tom Jones, David Bowie en Tony Bennett, met teksten die op z’n zachtst gezegd vreemd en donker zijn. Briljant.)
Kim Richey – Rise (Een juweel van een CD. Bill Bottrell is één van mijn favoriete producers, de nummers zijn goed, de arrangementen zijn sober en sprankelend, en de CD verveelt geen moment. En vrijwel niemand kent Kim Richey. En dat is een schande!)

Terugweg:
N.E.R.D. – Fly Or Die

Inmiddels is het 18 mei 2002 en zijn we weer enkele stappen verder. Frits en Rick hebben in de rest van april vooral de mix voorbereid, waarna op 1 mei het daadwerkelijke mixen is begonnen. Ondertussen is er voor twee nummers trompet opgenomen, hebben we nog wat lapwerk verricht aan enkele nummers, en hebben we inmiddels de eerste ruwe mixversie in handen. Later deze maand volgen nog de saxofoon voor Red Me en meer mixwerk en in de loop van juni hopen we de tapes naar Attie Bauw te kunnen sturen voor het masteren van de CD.

We hebben nog geen albumtitel, artwork en single-kandidaat, weten nog niet wanneer en waar de cd uit gaat komen, en we weten zelfs nog niet 100% zeker of alle liedjes zo blijven, maar één ding is zeker: de cd wordt beregoed. In de komende tijd zullen we de nummers gaan opnemen in de live-set. Hier zijn alvast de titels van de liedjes: Wat Ik Niet Zag, Cirkels, Laf, Meer Dan Eén, Dansend Op De Wolken, De Hemel, Thuis, Doe Jij De Lichten Uit, Red Me, Het Valt Vast Niet Mee, Niemand, Iets In De Nacht, Zo Vreemd.

We houden je op de hoogte.

AA

Naschrift 2003:
Uiteindelijk zijn we na de zomer opnieuw aan de mix gaan sleutelen wat resulteerde in de definitieve mix. Ondertussen hebben we een titel gekozen, zijn er foto’s voor het boekje gemaakt, is het artwork ontworpen en hebben we de volgorde bepaald. De eerste single is Dansend Op De Wolken geworden, met een dance-mix als bonustrack. De release van de eerste single ligt vanaf 01/03/03 in de winkels, de cd Bijna Thuis is vanaf 17/03/03 te verkrijgen.

Luc schrijft:

Een kort stukje ter afronding:

Na goede vrijdag zijn op 3 en 9 April de rest van de zangpartijen gedaan. Vooral 3 April is stevig doorgewerkt. Vraag me niet naar de volgorde, maar we hebben ‘Meer dan Een’, ‘Cirkels’, ‘Red Me’, ‘Het Valt Vast Niet Mee’, ‘Laf’ en ‘Iets in de Nacht’ opgenomen.

Op 9 April waren alleen ‘Wat ik niet Zag’ en ‘Thuis’ nog over. Nadat deze waren opgenomen hebben we ‘Laf’ nog een keer teruggehaald om nog een aantal variaties op het refrein te zingen.

Al met al 3 dagen stevig gewerkt. Op naar de volgende stap.

Luc

En die volgende stap is het voorbereiden van de mix. Dit vindt plaats in de rest van april, en vanaf 1 mei begint het daadwerkelijke mixen.

AA

Donderdagavond vroeg naar bed: vrijdag de eerste zangdag. Dus: vroeg slapen (21.30) om uitgerust in de studio aan te komen. Enfin, dat helpt dus niet. ‘De laatste show’ op Belgie nog gekeken, kijken hoe Rick het er weer vanaf bracht. En het werd twaalf uur, en daar kwam mijn normale tijd weer aan (00.30u) en ik val in slaap. Vroeg naar bed … hmmm, niets voor mij.

Enfin, on 11 uur afgesproken in de studio, vanwege een restant vakantieverkeer kwam ik met een Brabants kwartiertje erbij om 11.15u aan. Rick was er nog niet, maar ik kon met Frits aan de slag om de volumes te bepalen, afstand tot de microfoon en de instellingen van de voorversterker. En daar waren we al een goed half uur mee zoet. Nog geen Rick .. maar ja, die moest uit Belgie komen, na ‘De laatste show’ met de trein.

Enfin: tien voor half een kwam Rick met de zelden gehoorde uitdrukking: ‘De trein had vertraging’ de studio binnen. We zijn vrijwel direct aan de slag gegaan. (jasje van Rick over een stoel, fiets dwars voor de ingang, en zingen maar)

Achtereenvolgens (ik kan me vergissen in de exacte volgorde) hebben we ‘Niemand’, ‘Dansend op de Wolken’, ‘De Hemel’, ‘Lichten uit’ en ‘8 Letters’ gedaan volgens het principe: enkele sporen zang opnemen, met correcties/suggesties/bijsturingen en eventueel opnieuw het eerste en tweede spoor of gedeelten van verdere sporen inzingen. Hieruit wordt dan vervolgens het beste spoor gekozen. En ziedaar (eh, hoordaar) een prachtige zang bij de al prachtige nummers. We hebben nog een begin gemaakt met ‘Iets in de Nacht’, maar 5 nummers is wel voldoende voor een eerste zangdag, dus zijn we gestopt. Woensdag weer verder.

Bij het terugluisteren plaats ik de opmerking: ‘Goh, zelfs ongemixt klinkt het al erg goed…’, Waarom Frits zei: ‘We hebben al veel gedaan hoor, drums opschonen en balans hier en effect daar…..’ Oeps, sorry Frits.

Halfweg de dag is Edwin naar de studio gekomen voor de morele ondersteuning, later kwam Ton ook nog even langs op de motor. Een erg geslaagde dag, al zeg ik het zelf. Op naar de volgende……

Groeten,
Luc

Shalalala. Woohoohoo. Dipdipdipdipdipdoowaaaahhh. Galileo galileo galileo figaro.

Enige keelkriebels onderdrukkend aan het begin van de middag wederom op weg naar Amsterdam. Deze lentedag staat geheel in het teken van “koren”. Namens de band aanwezig zijn Edwin en uw correspondent. Eerder deze week hadden we (Edwin, Luc en ik) de zangpartijen, zowel lead als backing, al flink onder handen genomen, en die ideëen en de andere dingetjes die in de afgelopen tijd al enigszins vorm hadden gekregen zorgen er vandaag voor dat we snel en gericht werken. Op een paar nummers na hebben de meeste liedjes nu een flinke hoeveelheid backing vocals, volgens het principe “klinkt lekker, dubbelen” door Edwin, Rick en AA ingezongen. Eén of twee nummers hadden alleen een tweede stem nodig, die Edwin voor zijn rekening heeft genomen. In de brug van “Laf”, een nummer dat me blijft verbazen, is het Oekraïnisch Mannenkoor te horen. “De hemel” heeft nu vrijwel de definitieve vorm, met veel lange oohs en aahs (de les van vandaag is dat AA iets aan zijn conditie moet gaan doen). In “Iets in de nacht” zit een waanzinnige Beatles-koortje, à la “Because”. “Het valt vast niet mee”, mooie partijen. “Dansen op de wolken” is nog net iets anders geworden dan we dachten, maar het resultaat is er naar. “Meer dan één”, perfect. Kortom, een hoop gedaan in pak ’em beet 5 uur.

Morgen gaan we (Luc, Edwin, Rick en ik) de laatste details van de zangpartijen doornemen, en dan is het de bedoeling dat Luc volgend weekend aan de laatste klus gaat beginnen.

AA