12/09/2014 – Nh1816 Alkmaar Culinair Plaza, Alkmaar
Een prima optreden voor een grotendeels nieuw publiek tijdens Nh1816 Alkmaar Culinair Plaza in Alkmaar. 1600 man sterk. Nh1816, bedankt voor jullie support! En fijn om Den Helder c.s. zo prominent en warm vooraan te zien staan en te zien genieten. Dat maakte de avond nog specialer.
Er waren constant mensen met camera’s op en voor het podium, zowel foto als film, dus ik verwacht nog meer beeldmateriaal. Hier alvast enkele foto’s, gemaakt door Bart de Controller.
En onze eigen Luc Spielberg maakte tussen het zingen door guerilla video opnames:
Noll, als altijd bedankt voor de goede mix. Ron, Wouter & Daan van Mk2, bedankt voor het goede geluid en licht, zowel op het plein als op het podium. Carla Geels van Geels Evenementen, bedankt voor het boeken. Organisatie van Nh1816 Alkmaar Culinair Plaza (www.alkmaarculinairplaza.nl), bedankt voor de gastvrijheid. Alkmaar bedankt!
Alkmaar Culinair Plaza 2014 from Groovy Mind Productions on Vimeo.
Nh1816 Alkmaar Culinair Plaza, Alkmaar
Het beloofde een mooie nazomer avond te worden, tijdens de openingsdag van Nh1816 Alkmaar Culinair Plaza.
Omdat onze backline ook door de andere acts gebruikt zou gaan worden, zouden we al vroeg in Alkmaar moeten zijn. Het plan was om rond 1 uur in ’t Wild de bus van Noll (die onze mix zou gaan doen) te laden en daarna meteen te gaan rijden, zodat we om 3 uur in Alkmaar zouden zijn. Een hobbeltje in mijn planning betekende dat ik dat niet ging halen, en dus ging ik op eigen gelegenheid naar Alkmaar. Dat zou me op de terugweg ook een uur of anderhalf schelen. Dan maar geen Texaco koffie en gezelligheid in Beesd.
Het verkeer zat mee. We kwamen ongeveer tegelijkertijd aan in Alkmaar. Ondanks de vele organisatie-pakken op het Waagplein (grijzig kostuum, blauwe schoenen) was het even zoeken naar wie en wat. Waar was duidelijk, want het podium was groot, hoog en prominent geplaatst.
Omdat we op tijd waren konden we rustig opbouwen en soundchecken. De jongens van Mk2 waren goed voorbereid, Noll zat er bovenop, wij zijn snel. Wat technisch ongemak was snel opgelost, liedje spelen, beetje zoeken, en klaar.
Tijd om te eten. Tijdens Alkmaar Culinair Plaza had ik iets beters verwacht dan opgewarmde kant-en-klaar Chinees. Dat gezegd hebbend, er was voldoende en het vulde. En een tap.
Terwijl het binnenstromend publiek druk doende was met elkaar begroeten, proeven bij de diverse horeca-deelnemers, en netwerken, ging de eerste band, Say Keys, om 7 uur het podium op. Goed bandje, leuk repertoire, passend bij de gelegenheid.
Sabrina Starke en band arriveerden vrij kort voor zij het podium op moesten. Een podium dat zij ingrijpend verbouwden, inclusief onze backline. Normaal gesproken gaat dit in overleg, maar kennelijk vonden de heren muzikanten dat niet nodig. Niet netjes.
Vervelende bijkomstigheid van het herschikken, opnieuw opbouwen en soundchecken van de firma Starke was dat wij onze sets zouden moeten inkorten. Waar we overigens, bij het zien van de krappe planning, zelf ook al rekening mee hadden gehouden. De oplossing was om van de twee sets die we zouden spelen één lange set te maken. Uiteindelijk vielen er maar drie liedjes af. En in één keer doorknallen werkt meestal prima.
Nog even terug naar Sabrina Starke. Het publiek was vooral nog bezig met het eerder genoemde begroeten, proeven en netwerken, en had niet de volle aandacht voor Sabrina. Met name voor het podium stonden enkele groepen met de rug naar haar toe. Ze had er wat moeite mee. Tja, vervelend. Wen er maar aan, als je dit soort corporate gigs blijft doen (i.v.m. de schoorsteen).
Het was in ieder geval anders toen wij het podium op gingen. Het was ongeveer kwart over 10, de mensen waren begroet, de magen gevuld en de gesprekken gevoerd. Het plein stond vol, zo’n 1600 bezoekers. Tijd om te feesten.
Ondanks de grote verherbouwing was het podium geluid vrijwel meteen in orde. Noll had geen probleem om het geluid op het plein optimaal te krijgen. Alkmaar hanteert hele strenge geluidsnormen, dus waren we gedwongen om het volume op het podium in de gaten te houden. Met twee gitaarversterkers, een Leslie en houthakker van Hooft wil dat nog weleens een dingetje zijn. Maar we wisten het wonderwel binnen de perken te houden.
De lange set zat goed in elkaar. Een paar rustmomenten, gouwe ouwen, moderner materiaal, het wisselde elkaar goed af. De band vlamde. Met zo’n plein afgeladen vol met mensen wil je ook wel.
Een bijzonder moment kwam toen we “Run” van Snow Patrol inzetten. Het nummer heeft sinds enige tijd een nieuwe, meer persoonlijke en emotionele lading. Voor de band, en voor Luc en zijn familie in het bijzonder. Goed om Elles en familie en vrienden vooraan het podium te zien. Intiem met 1600 man om je heen.
We waren precies op tijd klaar. Geen toegift. Maar dat was geen ramp. Veel blije, tevreden gezichten, enthousiaste schouderkloppen en aardige woorden.
Het feest was trouwens ook meteen afgelopen. Wel jammer, want tegen de tijd dat wij onze spullen hadden opgeruimd en een glas wilden gaan drinken, was het plein bijna leeg. En konden we vroeger dan verwacht laden en naar huis.
Op de weg terug, alleen in de auto, met de radio zachtjes aan, het tweepittertje snorrend, realiseerde ik me hoe bijzonder dit optreden was. Zo vaak spelen we tegenwoordig niet meer voor 1600 man. En van begin tot eind goed. Het smaakt naar meer.
AA