14/12/2018 – CSE Lounge, Top Oss
Op uitnodiging van Cargo Service Europe spelen we vanavond in de CSE Lounge in het Frans Heesenstadion in Oss. De CSE Lounge is de business club van Top Oss. Top Oss speelt tegen Helmond Sport. En wij spelen tegen niemand.
Om alles op tijd klaar te hebben staan, is de afspraak dat we om vijf uur verzamelen bij Ton. Dat betekent voor mij extra vroeg vertrekken om de dagelijkse ellende bij Hooipolder door te komen. En nóg verkijk ik me erop. Een half uur over acht kilometer. Gevolg is dat ik pas om kwart over vijf kan gaan helpen met laden – alleen mijn eigen spullen nog.
Ik ben ooit een keer eerder naar een wedstrijd van Top Oss geweest. Ergens in de jaren negentig. Het huidige stadion lijkt in niets meer op wat ik me zeer vaag herinner. Dit nieuwe stadion is mooi, netjes, ruim. En Top Oss doet het best goed; ze staan vijfde in de eerste divisie. Benieuwd wat het gaat worden.
Nadat we alles naar de business club hebben gebracht (twee hoog, gelukkig een fijne lift), gaan we op zoek naar een podium. In de krochten van het stadion vinden we uiteindelijk drie (zware) podiumdelen. Gelukkig maar, anders zouden we op de grond staan, en dat ziet er vrij knullig uit. Noll en Fabian hebben inmiddels het grootste deel van het geluid opgebouwd. Dus kunnen we snel opbouwen, soundchecken, laatste dingetjes oplossen, en dan naar de wedstrijd gaan kijken.
Als de wedstrijd achter de rug is (1-1, bepaald geen memorabele pot) en het wat drukker wordt in de CSE Lounge, beginnen we. We spelen lekker. Het is wat schikken met het geluid vanwege het kleine ad hoc podium. En waar nodig halen we af en toe de schouders op. De enigszins ‘veilige’ setlijst (we spelen voor een breed publiek) wordt goed opgepikt door een stuk of twintig, dertig mensen die vooraan (komen) staan. Het is best pittig om contact te maken met de rest van de aanwezigen, in ieder geval omdat zij vooral achterin de lange smalle zaal staan. Maar ook wel omdat die andere honderd à honderdvijftig er niet voor de muziek zijn. Zij doen waar ze de hele avond al mee bezig zijn. Gelijk hebben ze.
Ik denk dat het half een is als we met ‘Hey Jude’ afsluiten. Daarna is het snel afbreken, omkleden, laden, en terug naar ‘t Wild. Op zich een leuke avond en een goed optreden. Jammer dat de respons wat timide was. Het is altijd leuk om met de band op stap te zijn; we vermaken ons best. En goed om Noll weer eens te spreken. Na het lossen nog een kopje koffie for the road bij Ton.
En dat was het dan. Niet eens zo laat thuis (kwart over drie). Versterkers en pedalen in berging, gitaren in de kast, podiumkleding in de wasmand, en Tal in het mandje.
Bedankt Martijn/CSE (www.cse.nl) voor de uitnodiging!
Foto’s: Stefan + Antal