12/03/2002 – In de studio Dag 12
Deze dag is volledig bestemd voor het Gitaarorkest De Tallioos (voor al uw kampvuurfeesten), ofwel: de akoestische gitaar.
Na een paar uurtjes op de zaak (ze redden het inmiddels wel zonder me), en om 12 uur even snel bij een klant langs gegaan te zijn, rij ik net voor 2 uur de parkeerplaats bij de studio op. Waar Frits net richting studio komt wandelen, op een wederom zonnige lentedag. Vrijwel alle opnamedagen schijnt de zon op ons. Mooi.
Voor twee nummers hadden we in het afgelopen weekend bedacht dat akoestische gitaren de eerste stap moesten zijn, dus beginnen we met deze twee nummers.
“De hemel” vraagt om een gitaarorkest, 4 of 5 gitaren die het refrein een flinke duw in de rug geven. Na wat experimenteren met de klank van de verschillende gitaren, microfoonopstellingen, en pre-amps, compressoren en wat dies meer zij, staan de partijen er in een mum van tijd op. Of we het hierbij laten weten we nog niet. De klank is lekker, maar veel zal afhangen van de zang, met name deze de boel draagt. Ik heb nog wel wat ideetjes, en we hebben ook nog een plan b, maar we zien dat later allemaal nog wel.
Het andere nummer waar we nog niets aan gedaan hebben is “Red me”. Het arrangement zoals we het mee de studio ingenomen hebben, staat nog, en dus is het relatief eenvoudig om de goede partij te vinden. Alleen vind ik de klank van de akkoorden in de standaardstemming net niet lekker genoeg, en dus stem ik de gitaar een hele noot omlaag. Waardoor de Dm als een Em gespeeld wordt. En alles ook vrij snel vals staat. Dus opnemen, stemmen, opnemen, stemmen, opnemen, etc. Maar desondanks gaat ook dit nummer snel, en zijn we rond 4 uur toe aan de andere nummers. Er komen denk ik nog wel wat meer gitaren in dit nummer. Ik hoor ze in ieder geval wel. Ground control to major Tom.
“Thuis” krijgt akoestische gitaren in het uittro. De twee eenvoudige partijen zorgen ervoor dat er rust komt en dat de verschillende toetsenpartijen meer tot hun recht komen. Mensen, soms is muziek maken zo simpel.
In het refrein van “Cirkels” komen twee akoestische gitaren die waarschijnlijk in de mix nauwelijks te horen zijn, maar er wel zijn.
Verder luisteren we naar “Meer dan een” (niets nodig) en verrichten wat knip/plakwerk aan “Dansen op de wolken”, waar we morgen mee verder zullen gaan.
Een productieve dag en eentje die maar een goede drie uur duurt. Om half zes stap ik in de auto en sluit aan in de files: 7 km voor Vianen, 9 km voor Gorinchem. Gelukkig maak ik me daar al jaren niet meer druk om.
AA
De reis-cd’s
heenweg
The Sweetest Punch – The new songs of Elvis Costello and Burt Bacharach arranged by Bill Frisell
Met daarop de ongetwijfeld slechtste gitaarsolo die ik in vele jaren gehoord heb (in het nummer “Such Unlikely Lovers”. Wel mooie arrangementen en lekkere jazzy aanpak van muziek van twee van mijn favoriete songschrijvers.
terugweg
Otis Blue – Otis Redding
Trout Mask Replica – Captain Beefheart & The Magic Band