03/07/2022 – De Zevende Wildse Kermis, ‘t Wild

Om 10 uur eruit, de ochtendrituelen, schone kleding in de tas, en om kwart over 11 de deur uit. Beetje brak, na gisteren. Wel zin.

Waarom we al om 12 uur ter plaatse moeten zijn? Omdat Story, de band die voor ons speelt, ook letterlijk voor ons speelt. Dus wij bouwen eerst op en doen onze soundcheck, en dan zetten zij hun spullen ervoor en doen hun ding (drummer en bassist spelen overigens wel over onze spullen). In een andere situatie zou dat niet handig zijn. De Wildse Hut is nauwelijks 500 meter van Ton vandaan, dus na opbouwen, soundcheck en een bak koffie kunnen we naar huis (Edwin, Berti) of het terras bij Ton (Luc, ik) gaan, of Story zien spelen (Ton). Noll doet het geluid, hij weet wat wij willen en wij weten wat hij wil, dus zijn we in een mum van tijd klaar. Paar uurtjes hangen op het terras, pilsje erbij, perfect weer, windje. Lekker middagje.

Tegen zessen spelen we de eerste set, voor een vol terras, veel bekende gezichten. Ze doen aardig mee, wat op ‘t Wild betekent dat ze het enorm naar hun zin hebben. Het is zevende Wildse Kermis en ook de zevende keer dat we op de kermis spelen. We kennen onze pappenheimers. En we hebben ze weleens taaier gehad hier.

Maddy, hier goed bekend, zingt in de tweede set een aantal liedjes mee, en dat doet ze prima. Die tweede set dendert door. Net als het publiek. Dat is goed, maar het is ook hard werken, na gisteren, de korte nacht en het lange wachten.

Daarbij komt dat mijn geluid in die eerste set niet fantastisch is – ik denk dat het ‘zaalgeluid’ het podiumgeluid in de weg zit. Wat zeker niet helpt, is dat de dj al vanaf het begin van de middag op oorlogssterkte draait, over dezelfde PA. En het lijkt alsof het volume na onze eerste set nog een beetje is opgeschroefd.

Als we aan de tweede set beginnen, is mijn podiumgeluid weg. Gewoon niks meer van over. Alles gaat hard. Een grote brei.

We gaan door. Deels op de tast, deels door bij te draaien. En een beetje compenseren. Buiten dat gaat die tweede set prima, zowel op als voor het podium. Stijn, ook kind aan huis, speelt net als vorige maand Piano Man mee, we spelen onze toegiften en we sluiten af met BZ&T. Dankjewel! Tot volgend jaar!

Podium af en meteen oordoppen in. Ik heb 116 decibel op de decibelmeter. Gemiddeld. Da’s best veel. Geen idee waarom het zo hard moet. En nee, ik word niet oud. Wel doof. En op deze manier jij ook.

Als het wat rustiger wordt, kunnen we afbreken en opruimen. De 500 meter gaan te voet, het wordt allengs stiller en de oordoppen kunnen eruit. Ik ben om kwart over 11 thuis.

Het was een mooi weekend. En meteen ook de afsluiting van het seizoen. ‘We’ hebben vakantie. Na de zomer zien we je weer.

Meer foto’s vind je op de FB pagina van De Wildse Hut (link).

Antal

Coverfoto: 📷Jeroen & Yvonne