Afgelopen zaterdag was het dan zover: het eerste optreden als In ‘t Wild-de- coverband. Plaats van handeling: Plan-C, Rotterdam. Bekend terrein dus.
Tussen de aankondiging en pak ‘m beet half april is de tijd vooral besteed aan het uitproberen, arrangeren en ja/nee-en van covers. Ik gok dat we zo’n 50 nummers een serieuze kans hebben gegeven, waarbij met name de nummers die we “vroeger” al speelden het moesten ontgelden. Het idee achter de repertoire-keuze was vanaf het eerste moment dat het goede liedjes moeten zijn, dat het publiek ze min of meer moet kunnen kennen en dat we de liedjes zelf leuk moeten vinden. Zoals in de bio staat: buiten enkele krakers uit het “elke coverband moet dit spelen”-boek bevat het repertoire van In ‘t Wild vooral veel goede, originele covers.
De laatste twee weken hebben we [met Edgar op sax] de punten op de i gezet, en met een redelijk zeker gevoel was het dus zaterdag 5 mei aantreden te Rotterdam.
Bij het opbouwen bleek er een vette brom in mijn systeem te zitten. En wat we ook deden, hij was niet weg te krijgen. Twee conclusies: het kan niet aan mijn apparatuur liggen en het wordt vandaag niet opgelost. En ik weet dat de brom –als we met z’n allen spelen- bijna niet te horen is, maar het is behoorlijk vervelend. Niet de beste voorbereiding.
Een gevaar in Plan-C is dat je je in de luren laat leggen door de late entree van het publiek. Als je het eerste nummer inzet, rond kwart voor 11, staat er meestal een man of 20 binnen en tegen de tijd dat de set is afgelopen begint het gezellig vol te lopen. Dus je moet ontspannen maar geconcentreerd het podium opgaan, wetende dat de eerste paar nummers weinig respons zullen opleveren. Ontspannen ja, geconcentreerd, nou nee. Niet voldoende in ieder geval. En dus waren er wat foutjes en hadden we zelf het idee dat het een rommelige boel was. Luc, zanger in ruste, verzekerde ons echter dat het stond als een huis en dat het met de slordigheden ook wel goed zat.
De tweede set speelden we voor een volle zaal. En vanaf Ruby tot aan het eind was het een kleine triomf. De opbouw van de set, de power van de band en de reactie van het publiek, het zat goed. De grote winst ten opzichte van “vroeger” is wat mij betreft dat we –door de kleine bezetting en de langere ervaring van het spelen van eigen werk- meer flexibel zijn geworden. Nu is het zaak dat we wat meer routine krijgen en het repertoire verder aanscherpen.
De setlijst van afgelopen zaterdag:
9 to 5/Sinds een dag of 2/In the Morning/The Devil Made Me Do It/Time Is Running Out/Dichterbij dan ooit/Video Killed A Radio Star/Beautiful/Let’s Dance-Boys Keep Swinging/Steady As She Goes/Baby, One More Time
Dansen op de vulkaan/Ruby/Stick Together/Hanging On The Telephone/What You Waiting For/Surfin’ USA/Hey Girl/Stil in mij/Since You Been Gone/Kids In America/God Is A DJ
What I Like About You/Tubthumping